******************
ေရးသားရသည့္ အေၾကာင္းရင္း
**************************
ယေန႕လူငယ္မ်ား
ဘ၀တစ္ခုကုိ
တန္ဖုိးထားျဖတ္ေက်ာ္ေစလုိသည့္
အတြက္ ေရးသားပါသည္။
ထုိ႕ထက္ပုိ၍ ယေန႕
ပညာေရး၀န္ထမ္း
ဆရာ/ဆရာမငယ္မ်ားကုိ
ေကာင္းသည့္ အတုခုိးေစလုိသည့္
ေစတနာျဖင့္လည္း
ေရးသားပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားရန္
မ်ားစြာရွိပါေသးသည္။
ယေန႕လူငယ္၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕သည္
အရြယ္ေရာက္၍
မိဘအုပ္ထိန္းမွဳမွ
စတင္ျပီး အနည္းငယ္
လြတ္လပ္လာသည့္
အခ်ိန္ကာလတြင္
အက်င့္စာရိတၱႏွင့္
သိကၡာ ဘာတစ္ခုမွ
မထိန္းေတာ့သည့္အျပင္
ကုိယ့္ထက္ရာထူးၾကီးသူ တစ္ခ်ိဳ႕၏
မေကာင္းေသာ
အက်င့္စရုိက္ကုိ
အေကာင္းထင္သျဖင့္လည္းေကာင္း
ဆြဲေဆာင္စည္းရုံး
ခံရသျဖင့္လည္းေကာင္း
ႏုႏုငယ္ငယ္ဘ၀တြင္ပင္
ပ်က္စီးေနၾကပါသည္။
အနာဂတ္ကုိ ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္
ျဖတ္သန္းဖုိ႕ထက္
အဆုံးစြန္ ေပ်ာ္ပါးေသာက္စား
ေနေနၾကသည္။
မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိပင္
တန္ဖုိးမထားသည့္
အေျခအေနထိပင္
ေတြ႕ၾကံဳေနရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေခတ္
လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္သုံးဆယ္
နီးပါး လူငယ္မ်ားထက္
ရဲတင္းလ်က္ အရွက္အေၾကာက္
မဲ့လာသည္ကုိေတြ႕ရပါသည္။
တုိင္းျပည္အတြက္
မိမိလူမ်ိဳးဘာသာ
မိဘေဆြမ်ိဳးေဒသအတြက္
ဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ဘဲ
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ထင္ရာစုိင္းမွဳမ်ား
ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္
ယေန႕လူငယ္အခ်ိဳ႕ကုိ
ျပဳျပင္ေစလုိေသာ
ေစတနာျဖင့္ ေရးသားျခင္းလည္း
ျဖစ္ပါသည္။
လူငယ္မ်ား လူငယ္ဘာ၀
ခ်စ္ခင္ျခင္းမွာလည္း
တဏွာကာမကုိ အဓိကထားျခင္း
မ်ားလာျပီး သန္႕စင္ေသာေမတၱာကုိ
တန္ဖုိးထားမွဳ နည္းပါးလာသည္ကုိ
ျမင္သိၾကားေတြ႕ေနရပါသည္။
အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္သည္
ျဖဴစင္ေနသည့္အတြက္
မည္သည့္ အရြယ္ေရာက္သည္ျဖစ္ေစ
ေက်နပ္ပီတိသည္
မည္သည့္အရာႏွင့္မွ
လဲ၍မရေအာင္
တန္ဖုိးရွိေၾကာင္း
ဘ၀ကုိ တန္ဖုိးထား
ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ေစေရးအတြက္
အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားလည္း
မိမိကုိယ္ကုိ တန္ဖုိးထား
ေစေရးအတြက္လည္းေကာင္း
ခေရဆုိင္ရာ ရင္ဖြင့္ျခင္း က႑ကုိ
မိမိဘ၀ မွတ္တမ္းအျဖစ္လည္းေကာင္း
ဆက္လက္ေရးသားသြားပါမည္။
မွဳိင္း(ဓာတု)
ခေရဆုိင္ရာ ရင္ဖြင့္ျခင္း မွတ္တမ္းမာ်း စုစည္းျခင္း
ဘ၀တစ္ခုကုိ
တန္ဖုိးထားျဖတ္ေက်ာ္ေစလုိသည့္
အတြက္ ေရးသားပါသည္။
ထုိ႕ထက္ပုိ၍ ယေန႕
ပညာေရး၀န္ထမ္း
ဆရာ/ဆရာမငယ္မ်ားကုိ
ေကာင္းသည့္ အတုခုိးေစလုိသည့္
ေစတနာျဖင့္လည္း
ေရးသားပါသည္။
ဆက္လက္ေရးသားရန္
မ်ားစြာရွိပါေသးသည္။
ယေန႕လူငယ္၀န္ထမ္းအခ်ိဳ႕သည္
အရြယ္ေရာက္၍
မိဘအုပ္ထိန္းမွဳမွ
စတင္ျပီး အနည္းငယ္
လြတ္လပ္လာသည့္
အခ်ိန္ကာလတြင္
အက်င့္စာရိတၱႏွင့္
သိကၡာ ဘာတစ္ခုမွ
မထိန္းေတာ့သည့္အျပင္
ကုိယ့္ထက္ရာထူးၾကီးသူ တစ္ခ်ိဳ႕၏
မေကာင္းေသာ
အက်င့္စရုိက္ကုိ
အေကာင္းထင္သျဖင့္လည္းေကာင္း
ဆြဲေဆာင္စည္းရုံး
ခံရသျဖင့္လည္းေကာင္း
ႏုႏုငယ္ငယ္ဘ၀တြင္ပင္
ပ်က္စီးေနၾကပါသည္။
အနာဂတ္ကုိ ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္
ျဖတ္သန္းဖုိ႕ထက္
အဆုံးစြန္ ေပ်ာ္ပါးေသာက္စား
ေနေနၾကသည္။
မိမိခႏၶာကုိယ္ကုိပင္
တန္ဖုိးမထားသည့္
အေျခအေနထိပင္
ေတြ႕ၾကံဳေနရပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေခတ္
လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္သုံးဆယ္
နီးပါး လူငယ္မ်ားထက္
ရဲတင္းလ်က္ အရွက္အေၾကာက္
မဲ့လာသည္ကုိေတြ႕ရပါသည္။
တုိင္းျပည္အတြက္
မိမိလူမ်ိဳးဘာသာ
မိဘေဆြမ်ိဳးေဒသအတြက္
ဘာမွမစဥ္းစားေတာ့ဘဲ
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ ထင္ရာစုိင္းမွဳမ်ား
ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေနသည့္
ယေန႕လူငယ္အခ်ိဳ႕ကုိ
ျပဳျပင္ေစလုိေသာ
ေစတနာျဖင့္ ေရးသားျခင္းလည္း
ျဖစ္ပါသည္။
လူငယ္မ်ား လူငယ္ဘာ၀
ခ်စ္ခင္ျခင္းမွာလည္း
တဏွာကာမကုိ အဓိကထားျခင္း
မ်ားလာျပီး သန္႕စင္ေသာေမတၱာကုိ
တန္ဖုိးထားမွဳ နည္းပါးလာသည္ကုိ
ျမင္သိၾကားေတြ႕ေနရပါသည္။
အခ်စ္စစ္ အခ်စ္မွန္သည္
ျဖဴစင္ေနသည့္အတြက္
မည္သည့္ အရြယ္ေရာက္သည္ျဖစ္ေစ
ေက်နပ္ပီတိသည္
မည္သည့္အရာႏွင့္မွ
လဲ၍မရေအာင္
တန္ဖုိးရွိေၾကာင္း
ဘ၀ကုိ တန္ဖုိးထား
ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ေစေရးအတြက္
အမ်ိဳးသမီးငယ္မ်ားလည္း
မိမိကုိယ္ကုိ တန္ဖုိးထား
ေစေရးအတြက္လည္းေကာင္း
ခေရဆုိင္ရာ ရင္ဖြင့္ျခင္း က႑ကုိ
မိမိဘ၀ မွတ္တမ္းအျဖစ္လည္းေကာင္း
ဆက္လက္ေရးသားသြားပါမည္။
မွဳိင္း(ဓာတု)
ခေရဆုိင္ရာ ရင္ဖြင့္ျခင္း မွတ္တမ္းမာ်း စုစည္းျခင္း
ငယ္စဥ္ကတည္းက
ယေန႔တုိင္ေအာင္
ခေရပန္းကုိျမတ္ႏုိးခဲ့သည္။
ရုပ္လွျခင္းထက္
စိတ္သေဘာထားျပည့္ဝေသာ
ခေရသဘာဝရွိသူ
သူမတုိ႔အားေလးစားသလုိ
ႏွလုံးသားထဲလည္း
ေရာက္ရွိခံစား
တန္ဖုိးထားခဲ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္တန္ဖုိးထားခဲ့ေသာ
ခေရပန္းတုိ႔သည္
နီးမလုိႏွင့္အေဝးတြင္
ရွိေနခဲ့ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း
အရြယ္လြန္ ဘဝျခားသည့္
ယခုအခ်ိန္တြင္ မေမၽွာ္လင့္ဘဲ
လူမႈေရးကြန္ယက္မ်ားေၾကာင့္
ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံခဲ့ရပါသည္။
ပထမခေရမွတ္တမ္းအက်ဥ္း
**********************
အတိတ္က ပထမခေရႏွင့္
မေန႕တစ္ေန႕က
လူမွဳေရး ကြန္ယက္တြင္
ျပန္ဆုံခြင့္ရခဲ့ပါသည္။
လူခ်င္းမဆုံရေသာ္လည္း
လူခ်င္းဆုံရသကဲ့သုိ႕ပင္
ခံစားရပါသည္။
အႏွစ္(၃၀)ဟူေသာကာလသည္
အင္မတန္ရွည္ၾကာေသာ္လည္း
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္မူ
ခဏေလးကဲ့သုိ႕ ျဖစ္ရသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္မူ
ခေရသည္ ရနံ႕မျပယ္
ေသးသည္သာမက
ပုိ၍ပင္ တင့္တယ္လွပ
ေနပါသည္။
အျပန္အလွန္ စာျဖင့္
ေရးသားရင္း မိမိတန္ဖုိး
ထားခဲ့ျခင္း မွန္ကန္ေၾကာင္း
သိရသျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္မိပါသည္။
မိမိအမည္ေပးခဲ့သည္အတုိင္း
သူမ ဘ၀ကုိ ေအာင္ျမင္စြာ
ျဖတ္ေက်ာ္ေနပါသည္။
လူခ်င္းေတြ႕ရန္
သူငယ္ခ်င္းစိတ္ျဖင့္
သူမ ရုိးသားစြာေျပာေသာ္လည္း
ကၽြန္ုပ္ရင္မွာ
ခံႏုိင္ရည္မရွိပါျပီ။
ခေရဟုတင္စားခဲ့သည္ကုိ
ခေရဟုအမည္ေပးခဲ့ရသည့္
သူမပင္
သိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။
မည္သုိ႕ပင္ျဖစ္ေစကာမူ
မုိင္ေထာင္နီးပါး အေ၀းက
ကၽြန္ုပ္တစ္ေယာက္
ခ်ယ္ရီေျမတြင္
ခေရေမႊးရနံ႕ေလးကုိ
သတိရလ်က္
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ေနပါမည္။
ရယူပုိင္ဆုိင္ျခင္းအတြက္
လုံး၀စိတ္မကူးခဲ့ေသာ
ေမတၱာျဖင့္ တန္ဖုိးထားခဲ့ေသာ
ခေရတစ္ပြင့္ကုိ အခါအခြင့္သင့္ပါက
ျမင္ရရုံနဲ႕ပင္ ရင္ခုန္သံသည္
ယေန႕တုိင္ ျမန္ေနအုံးမည္
ထင္ပါသည္။
သူဘ၀ႏွင့္သူလွပတင့္တယ္
ေမႊးၾကိဳင္ေနသည့္
ပထမခေရအား
အေ၀းကပင္
ဂုဏ္ျပဳပါသည္။
ဒုတိယခေရမွတ္တမ္းအက်ဥ္း
***********************
ပညာေရးလမ္းမေပၚ
ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း
အႏွစ္(၃၀)ေက်ာ္က
ဒုတိယခေရအား
အြန္လုိင္း လူမွဳေရးကြန္ယက္တြင္
မၾကာမီက
ျပန္လည္ေတြ႕ရွိခြင့္ရခဲ့သည္။
တကၠသုိလ္ဆရာမဘ၀ကုိ
စြန္႕လႊတ္ျပီး
ယင္းထက္ပုိမုိေသာ
၀င္ေငြေကာင္းသည့္
ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ဆုိင္ေသာလုပ္ငန္းျဖင့္
ဘ၀ကုိ ေအာင္ျမင္စြာျဖတ္သန္းေနသည္ကုိ
ေလးစားစရာေတြ႕ခဲ့ရသည္။
တၾကိမ္တစ္ခါမွ
ျပန္လည္မေတြ႕ရတာ
ၾကာျမင့္ေနေသာ္လည္း
လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္သုံးဆယ္က
မိမိအမွတ္တရ တန္ဖုိးထား
ေပးခဲ့ေလသည့္
တန္ဖုိးနည္းေသာ္လည္း
ေရရွည္ခုိင္ခန္႕သည့္
သူ႕အမည္ႏွင့္
မဟာဘြဲ႕ကုိ
ေရးထုိးထားသည့္
စတီးျပားငယ္
အမွတ္တရပစၥည္းေလးကုိပင္
ယေန႕တုိင္
တန္ဖုိးထား ထိန္းသိမ္းထားသည္ကုိ
ေက်နပ္မိခဲ့ရသည္။
သူ႕ဘ၀
ထာ၀ရ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစရန္
ဆုေတာင္းမိပါသည္။
လြတ္လပ္ေသာ သူ႕ဘ၀ႏွင့္
သူ႕စိတ္ဓာတ္မ်ားသည္
ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ႏုိးတန္ဖုိးထားေသာ
ခေရပန္းေလးမ်ားကဲ့သုိ႕
ရနံ႕မျပယ္ေတာျ့ပီကုိ
သိလုိက္ရပါသည္။
ဒုတိယခေရသည္
ဘ၀အေမာမ်ား
အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကံဳေသာ္လည္း
ဘ၀ကုိေအာင္ျမင္စြာျဖင့္
သူမျဖတ္သန္းခဲ့သည္။
ႏုိင္ငံျခား ဘာသာစကားမ်ားကုိ
တတ္ေျမာက္သည့္အျပင္
ျပန္လည္သင္ၾကားႏုိင္သည့္
အဆင့္ပင္ေရာက္ခဲ့သည္။
ေခတ္ႏွင့္အညီတုိးတက္ေနသည့္
နည္းပညာမ်ားကုိလည္း
ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ေနပါသည္။
သူမသည္ သူမ၏
မိဘ ေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ကုိပါ
တာ၀န္ေက်လွေသာ
သမီးေကာင္းအျဖစ္
ယေန႕တုိင္ ဦးေဆာင္ေနပါသည္။
လူ႕ဘ၀တြင္
အစေကာင္းမွအေႏွာင္းေသခ်ာသည္
ဆုိစကား အင္မတန္မွန္ပါသည္။
ပဲ့ကုိင္ ထိန္းေက်ာင္းေပးပါလွ်င္မူ
ပုိ၍ေအာင္ျမင္ပါမည္။
ပဲ့ကုိင္ထိန္းေက်ာင္းသူ
မရွိပါက မိမိသာလွ်င္အရွင္သခင္
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိမိကုိယ္ကုိ
ထိန္းသိမ္း ၾကိဳးစားျခင္းျဖင့္
သက္ဆုံးတုိင္ေအာင္ျမင္မည္
ျဖစ္ပါသည္။
မည္သုိ႕ပင္ျဖစ္ေစကာမူ
မိမိတန္ဖုိးထားသူ
ဒုတိယခေရသည္
ယခုကဲ့သုိ လွပတင့္တယ္
ေနျခင္းအား ေက်နပ္ရင္း
အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွတ္တမ္းထားရွိပါသည္။
ခေရရူး၏ ခေရပုံျပင္မ်ားကုိ
ေရးသားရျခင္းအား အမွားပါလွ်င္
နားလည္ခြင့္လႊတ္ပါရန္
တင္ျပလုိက္ရပါသည္။
မွဳိင္း (ဓာတု)
No comments:
Post a Comment