Saturday, March 30, 2013

ဆရာတစ်ယောက်အကြောင်း





သက်ကယ်ကျဲကျဲ     မိုးယိုတဲ၌
စွဲမြဲချည်နှောင်     နှီးဝါးဘောင်နှင့်
မှောင်မိုက်အခန်းအို     ချိနဲ့ပိုဆဲ
ကျောင်းအိုထဲမှာ .........
ပျိုနုဆရာ     ပြုစုလာရ
ချစ်လှတပည့်     ပညာရှိအောင်
သူ၏စိတ်ထဲ     ဇွဲနဘဲနှင့်
အားခဲစွမ်းဝေ     သင်ကြားပေ၏။

ဆရာတဲ့သူ     ပြုစုယူလာ
ပန်းမူယာစုံ     ဘဝစုံကို
စုဆုံပျိုးကြ     ပန်းအလှဥယျာဉ်
ကျောင်းရင်ပြင်၌ ...........
တိုးတက်မြတ်မြင့်     ဘဝတင့်ဖို့
လှမ်းဆင့်ထူမ     ပြုခဲ့ရလျှက်
မှန်းစဆောင်စေ     ကြိုးပမ်းလေ၏။

ရိက္ခာမကြည့်     သိက္ခာသိလျှက်
သူ၏ပျိုးခင်း     လှအဆင်းများ
မြဝင်းဂုဏ်ပြည့်     ပန်းတိုင်ရှေ့သို့
လှမ်းတွေ့သက်ယူ     နေမပူဖို့
ဆရာ ကြိုးစားနေဦးမည်။


                စိုင်းမြင့်ဝင်းလှ(ရှမ်းအရှေ့)






ကျောင်းဝင်းခြံမရှိ၊မိုးလေမလုံ သက်ကယ်ကျဲကျဲ ချို့တဲ့နွမ်းပါးသည့် အခြေအနေများရှိသည့်
 ကျောင်းများတွင်ဆရာအဖြစ်    တာဝန်ထမ်းဆောင်ပြီး အဘက်ဘက်မှ တိုးတက်အောင် သင်ကြားရေးသာမက ကျောင်းရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ တိုးတက်ကောင်းမွန်ရေး ၊စိမ်းလန်းစိုပြည်ရေး၊
ရပ်ရေးရွာရေးများတွင် ဦးဆောင်ကြိုးစားခဲ့သော ဆရာကြီးများအား ဂုဏ်ပြုလိုသဖြင့်လည်းကောင်း၊
ညီငယ် ဆရာများ ပခုံးပြောင်းတာဝန်များကျေပွန််စေလိုသဖြင့်လည်းကောင်း အမှန်တကယ် ကိုယ်ကျိုးစွန့်ကြိုးစားသူ ဆရာများရှိသည်ကို မိဘပြည်သူများအနေဖြင့် နားလည်ပြီး ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်စေလိုသော စေတနာဖြင့်လည်းကောင်းရေးသားစပ်ဆိုခဲ့ပါသည်။



ကျွန်တော်သည်လညး် ဤကဲ့သို့သော ကျောင်းတွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ပြီး တိုးတက်အောင်
ရောက်သည့်နေရာတိုင်းတွင် ကြိုးစားဆောင်ရွက်ခဲ့ပါကြောင်းတင်ပြအပ်ပါသည်။


၂၀၀၉ခုနှစ်ထုတ် တာချီလိတ်မြို့နယ် စာပေနှင့်စာနယ်ဇင်းအဖွဲ့မှထုတ်ဝေသော ရွှေတြိဂံမဂ္ဂဇင်းတွင်
ဖေါ်ပြပါရှိပြီးဖြစ်ပါသည်။


ZAWGYI


သက္ကယ္ကဲ်က်ဲ     မုိးယုိတဲ၌
စြဲျမဲခ်ည္ေႏွာင္     ႏွီး၀ါးေဘာင္ႏွင့္
ေမွာင္မုိက္အခန္းအုိ     ခ်ိနဲ႕ပုိဆဲ
ေက်ာင္းအုိထဲမွာ .........
ပ်ိဳႏုဆရာ     ျပဳစုလာရ
ခ်စ္လွတပည့္     ပညာရွိေအာင္
သူ၏စိတ္ထဲ     ဇြဲနဘဲႏွင့္
အားခဲစြမ္းေ၀     သင္ၾကားေပ၏။

ဆရာတဲ့သူ     ျပဳစုယူလာ
ပန္းမူယာစုံ     ဘ၀စုံကုိ
စုဆုံပ်ိဳးၾက     ပန္းအလွဥယ်ာဥ္
ေက်ာင္းရင္ျပင္၌ ...........
တုိးတက္ျမတ္ျမင့္     ဘ၀တင့္ဖုိ႕
လွမ္းဆင့္ထူမ     ျပဳခဲ့ရလွ်က္
မွန္းစေဆာင္ေစ     ၾကိဳးပမ္းေလ၏။

ရိကၡာမၾကည့္     သိကၡာသိလွ်က္
သူ၏ပ်ိဳးခင္း     လွအဆင္းမ်ား
ျမ၀င္းဂုဏ္ျပည့္     ပန္းတုိင္ေရွ႕သုိ႕
လွမ္းေတြ႕သက္ယူ     ေနမပူဖုိ႕
ဆရာ ၾကိဳးစားေနဦးမည္။


                စုိင္းျမင့္၀င္းလွ(ရွမ္းအေရွ႕)






ေက်ာင္း၀င္းျခံမရွိ၊မုိးေလမလုံ သက္ကယ္က်ဲက်ဲ ခ်ဳိ႕တဲ့ႏြမ္းပါးသည့္ အေျခအေနမ်ားရွိသည့္
 ေက်ာင္းမ်ားတြင္ဆရာအျဖစ္    တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီး အဘက္ဘက္မွ တုိးတက္ေအာင္ သင္ၾကားေရးသာမက ေက်ာင္းရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေရး ၊စိမ္းလန္းစုိျပည္ေရး၊
ရပ္ေရးရြာေရးမ်ားတြင္ ဦးေဆာင္ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ ဆရာၾကီးမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳလုိသျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ညီငယ္ ဆရာမ်ား ပခုံးေျပာင္းတာ၀န္မ်ားေက်ပြန္္ေစလုိသျဖင့္လည္းေကာင္း အမွန္တကယ္ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႕ၾကိဳးစားသူ ဆရာမ်ားရွိသည္ကုိ မိဘျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ နားလည္ျပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေစလုိေသာ ေစတနာျဖင့္လည္းေကာင္းေရးသားစပ္ဆုိခဲ့ပါသည္။



ကၽြန္ေတာ္သည္လညး္ ဤကဲ့သုိ႕ေသာ ေက်ာင္းတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီး တုိးတက္ေအာင္
ေရာက္သည့္ေနရာတုိင္းတြင္ ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါေၾကာင္းတင္ျပအပ္ပါသည္။


၂၀၀၉ခုႏွစ္ထုတ္ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕နယ္ စာေပႏွင့္စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕မွထုတ္ေ၀ေသာ ေရႊၾတိဂံမဂၢဇင္းတြင္
ေဖၚျပပါရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။









Friday, March 29, 2013

သန္႕စင္တဲ့ အခ်စ္



လြန္ခဲတဲ့ (၁၆)ေလာက္က တာေလမွာ ပညာေရးတာ၀န္ေတြထမ္းေဆာင္တုန္း ညီငယ္ တစ္ေယာက္က
          သူခ်စ္တဲ့သူကုိ သူကုိယ္တုိင္ဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေပၚမွာ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးခ်င္လုိ႕ 
                 အကူအညီေတာင္းရာကဒီကဗ်ာေလး စပ္ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ မေန႕က အရွုပ္ေတြရွင္းရင္း    
                             ဒုိင္ယာရီေဟာင္းရဲ႕စာမ်က္ႏွာတစ္ခုမွာ မွတ္သားခဲ့တာမုိ႕ တင္ျပပါတယ္။



Thursday, March 28, 2013

အနာဂတ္ဆီသုိ႕



အေရွ႕ဆီမွာ     ေမွ်ာ္ၾကည့္ပါခုိက္
အလုိက္သင့္ျဖာ     ေကာင္းကင္ျပာမွာ
ျဖဴျပာလင္းလက္     ဒီမနက္က
ေတြးတတ္လွဳိက္ဖုိ     အနာဂတ္ကုိျဖင့္
လွမ္းခ်င့္စိတ္ကူး     စဥ္းစားဦးမည္
အရုဏ္ဦးမွာ     ဖူးမည့္ၾကာ။

ဒုိ႕ႏုိင္ငံေတာ္     ဒုိ႕ႏုိင္ငံသား
ဒုိ႕ျပည္သူတြက္     အားၾကိဳးမာန္တက္
ခရီးဆက္မည့္     လွမ္းသည့္ပုဂၢိဳလ္
ထုိထုိသူကုိ     အၾကိဳအေထာက္
ပိေတာက္ငု၀ါ     ပန္းစုံစြာႏွင့္
ကမ္းလင့္ေနမည္     ဒုိ႕ယုံၾကည္။


                                 စုိင္းျမင့္၀င္းလွ (ရွမ္းအေရွ႕)
အေရွ႕ဆီမွာ     ေမွ်ာ္ၾကည့္ပါခုိက္
အလုိက္သင့္ျဖာ     ေကာင္းကင္ျပာမွာ
ျဖဴျပာလင္းလက္     ဒီမနက္က
ေတြးတတ္လွဳိက္ဖုိ     အနာဂတ္ကုိျဖင့္
လွမ္းခ်င့္စိတ္ကူး     စဥ္းစားဦးမည္
အရုဏ္ဦးမွာ     ဖူးမည့္ၾကာ။

ဒုိ႕ႏုိင္ငံေတာ္     ဒုိ႕ႏုိင္ငံသား
ဒုိ႕ျပည္သူတြက္     အားၾကိဳးမာန္တက္
ခရီးဆက္မည့္     လွမ္းသည့္ပုဂၢိဳလ္
ထုိထုိသူကုိ     အၾကိဳအေထာက္
ပိေတာက္ငု၀ါ     ပန္းစုံစြာႏွင့္
ကမ္းလင့္ေနမည္     ဒုိ႕ယုံၾကည္။

                      စုိင္းျမင့္၀င္းလွ (ရွမ္းအေရွ႕)




ျပည္သူ႕အက်ိဳးျပဳကုိယ္စားလွယ္မ်ား ေပၚေပါက္လာေရးအတြက္ ရည္ေမွ်ာ္စပ္ဆုိခဲ့ပါသည္။


၄.၁.၂၀၁၀ တာခီ်လိတ္ျမိဳ႕နယ္ စာေပႏွင့္စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕မွ ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ မ်ိဳးျမန္မာစာေစာင္အတြဲ(၅)အမွတ္(၁၀) စာမ်က္ႏွာ(၆)တြင္ေဖာ္ျပပါရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။



Tuesday, March 26, 2013

ဆႏၵ






ဆႏၵ

ဤရပ္ေျမ၌
ဆုိက္ေရာက္ထြန္းေပါက္    သူတစ္ေယာက္သည္
စြမ္းေလာက္ကဗ်ာ     ရတနာနွင့္
သြယ္ျဖာကာရန္    နေဘမွန္နွင့္
ဖုိးတန္လကၤာ    စပ္ဆုိပါ၏။

 ဤေျမအက်ိုး
သူသယ္ပုိးလွ်က္  ဖြံ႕ျဖိဳးတက္လွမ္း
မိ်ုးဆက္လူငယ္  သိဥာဏ္ျကြယ္ဖုိ့
၀င့္ထယ္အားမာန္  ဇြဲစိတ္သန္နွင့္
လြင့္ပ်ံေမာ္ကြန္း  တင္နုိင္လြန္း၏။

 ဤေလာက၀ယ္
စာေပျမင့္မွ  လူမ်ိုးတင့္မည္
ေတြးျဖင့္ရည္စူး  ၾကိဳးစားဖူးျပီ
သူလွ်င္ ......  ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္
စာေပသည္သာ  ရတနာဟု
စိတ္မွာရည္စူး  ျကိုးစားဖူးျပီ
သူလွ်င္  ....... ထြန္းေတာက္ခဲ့ေလသည္။

ဤရပ္ေျမ၌
သူလုိေယာက္က်ား  စြမ္းပကားမ်ိဳး
စြမ္းအားျမင့္မား  သူ့စိတ္ထားမ်ိဳး
လူငယ္ထုၾကားမွာ .........
ေပါမ်ားေပၚေပါက္  လင္းလက္ေတာက္ပ
ခ်ိန္ေရာက္ၾကရင္ ..........
ဤေျမေဒသ  စာေပလွျဖင့္
ငြားငြားစြင့္စြင့္  ေပၚထြန္းတင့္အံ့။

               စုိင္းျမင့္၀င္းလွ(ရွမ္းအေရွ့)


(၁၁-၈-၂၀၁၁) တြင္ ၂၀၁၁ေရႊၾတိဂံ  MAGAZINE တြင္ပါရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။ ယေန႕လူငယ္မ်ား အမ်ားအက်ိဳးအား တတ္ႏုိင္သည့္္ဘက္က
ေဆာင္ရြက္ေစလုိေသာ ေစတနာျဖင့္ စပ္ဆုိပါသည္။ 

Monday, March 25, 2013

ပဲခူးရိုးမအလွမ်း





‌ဝေးပြာရီလဲ့   နီးစိမ်းမျက်ခြယ်
တောင်ရယ်အလှ   တောလှမာယာ
ငွေ့မြူသဲ့သဲ့   အာကာထက်လွှာ
စပယ်ယဉ်စ   သစ်ခွရစ်တွယ်
စွယ်တော်ရွက်ဟန်   တောပန်းပျံ့လွင့်
ရနံ့သစ်လွင်   စိတ်အစဉ်၌
ကြည်လင်ပျော်မွေ့   တောအတွေ့ဝယ်
ကျောက်ရေတံခွန်   ချောင်းရေသွန်လျက်
သဲ့သဲ့မျှကြား   သားကောင်များ၏
ဟိုဒီသံပြန့်    လွှမ်းရနံ့များ
စိမ့်ကြီးမြိုင်ထက်   ရောက်ခဲ့ရက်များ
ကျွန်းပင်ကြားအိပ်   သစ်ခေါင်းရေသောက်
သစ်ဥတွေစား တောကစားသည့်
တစ်ခါတုန်းက   ရိုးမရယ်
ဆွေးပြာရီမှိုင်း   အတွေးလှိုင်းရက်
ပြန်ပြောင်းမှတ်ထင် ငေးစဉ်ခဏ
ငါ့ဘ၀ညို   ခုဆိုသိရ
ဆောင်းတစ်ညမှာ   အရှေ့မြန်ပြည်
ရောက်နေပြီမို့    ဘယ်သို့တမ်းလည်း
လမ်းစမမြင်   ဝေးခဲ့ခင်သို့
မေ့နိုင်ပါဘူး   ရိုးမရယ်။      


                               မောင်သီးသန့်(ရန်ကင်း)


(၅.၁၁.၁၂)တွင် အွန်လိုင်းပေါ် စတင်တင်ပြသည်။

-----------------------------------------------------------------------------


ပဲခူးရုိးမအလြမ္း

ေ၀းျပာရီလဲ့    နီးစိမ္းမ်က္ခ်ယ္
ေတာင္ရယ္အလွ   ေတာလွမာယာ
ေငြ႕ျမဴသဲ့သဲ့    အာကာထက္လႊာ
စပယ္ယဥ္စ    သစ္ခြရစ္တြယ္
စြယ္ေတာ္ရဲ႕ဟန္    ေတာပန္းပ်ံံ႕လြင့္
ရနံ႕သစ္လြင္    စိတ္အစဥ္၌
ၾကည္လင္ေပ်ာ္ေမြ႕    ေတာအေတြ႕၀ယ္
ေက်ာက္ေရတံခြန္    ေခ်ာင္းေရသြန္လွ်က္
သဲ့သဲ့မွ်ၾကား    သားေကာင္မ်ား၏
ဟုိဒီသံျပန္႕    လႊမ္းရနံ႕မ်ား
စိမ့္ၾကီးျမိဳင္ထက္    ေရာက္ခဲ့ရက္မ်ား
ကၽြန္းပင္ၾကားအိပ္   သစ္ေခါ္င္းေရေသာက္
သစ္ဥေတြစား    ေတာကစားသည့္
တစ္ခါတုန္းက ရုိးမရယ္။



ေဆြးျပာရီမွဳိင္း    အေတြးလွဳိင္းရက္
ျပန္ေျပာင္းမွတ္ထင္    ေငးစဥ္ခဏ
ငါ့ဘ၀ညိဳ    ခုဆုိသိရ
ေဆာင္းတစ္ညမွာ    အေရွ႕ျမန္ျပည္
ေရာက္ေနျပီမုိ႕    ဘယ္သုိ႕တမ္းလည္း
လမ္းစမျမင္    ေ၀းခဲ့ခင္သို႕
ေမ့ႏုိင္ပါဘူးရုိးမရယ္။      

                                            ေမာင္သီးသန္႕(ရန္ကင္း)

(၅.၁၁.၁၂)တြင္ အြန္လုိင္းေပၚတြင္ တင္ျပသည္။






Sunday, March 24, 2013

ပဲခူးရုိးမအလွ(၁၉၈၉)




 
ေတာ၏ျမင္ကြင္း    ေျခအဆင္း၌
ကဇင္းတာေျမာင္    ေႏြေခါင္ေခါင္ေလာက္
ကုန္ဆဲေဆာင္းေန    ပူျပင္းေလျငား
ေခ်ာင္းေရေအးျမ    ငွက္ဖ်ားရလည္း
မမွဳကစား    ခင္ပ်ိဳမ်ားႏွင့္
ဆည္းဆာမေရာက္ အရုဏ္ေဖာက္လွ်က္
ရုိးမအေမြ    လွပေပ၏။


ဆန္ဖြတ္ေမာင္းေထာင္း    စပါးေရာင္း၍
ႏွမ္းၾကဲေရသြင္း    ကုိင္းအဆင္းကား
ေနမင္းနဲ႕ယွဥ္    ကၽြဲလွည္းျပင္လွ်က္
မဂၤလာပြဲ    ျခိမ့္ျခိမ့္သဲမ်ား
ကရင္ရြာ၀ယ္    လားလားတုိးလု
စားေသာက္စုျပံဳ    ကရင္ပ်ိဳကား
ႏွလုံးဘ၀င္    ေပ်ာ္ပြဲဆင္၏။

ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္    ေမွ်ာ္ရွဳရာမယ္
အေရွ႕ဆီမွာ    ရွမ္းေတာင္ျပာမ်ား
ေနာက္ေျမာက္ရုိးမ    ေဆာင္းအလွေတြ
ေအးျမသာယာ    မေမ့ပါ၏။


                                  ေမာင္သီးသန္႕(ရန္ကင္း)




Saturday, March 23, 2013

ဂႏၱ၀င္အတၱ




ငါ့ေသြးငါ့သား   ငါ့မယားအတြက္
ငါဟုေလာက   ငါ့အတၠ။

ငါ့၀မ္းျပည့္ျဖိဳး   ငါ့အိမ္တုိးတက္
ငါ့စီးပြားတြက္   ငါ၏မေနာ
ငါ့သေဘာကား   ငါမပ်က္ျပီး
ကမာၻမီးေလာင္   ငါ့မေလာင္က
ငါကားေအးေဆး   ေနႏုိင္ေသး၏။

      

ငါ့လမ္းမေပၚ   ငါေလွ်ာက္ေသာ္မွ
ငါ့တြက္ခလုတ္   ငါရွင္းထုတ္မည္
သူ႕လမ္းမေပၚ   ငါေလွ်ာက္ေသာ္မွ
သူ႕တြက္ခလုတ္   မရွင္းထုတ္လည္း
 ငါေနေပ်ာ္က  ..................
ငါ့လမ္းျဖစ္ရန္   ၾကိဳးစားၾကံမည္။


ေလာဘကမာၻ   ေမာဟျဖာလွ်က္
ဤသည္လူသား   အေတြးမ်ားကား
ဂႏၱ၀င္အတၱ   စံတင္ရမည္
သူသိသည္ကား   ငါ့ဖုိ႕တည္း။

ဤသည္လူသား   အေတြးမ်ားအား
ဖယ္ရွားရွင္းထုတ္   အၾကံယုတ္ကုိ
ပယ္ျဖဳတ္သန္႕စင္   ကၽြတ္တမ္း၀င္ဖုိ႕
အကၽြႏ္ုပ္တုိ႕   .........................
စုေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပါစုိ႕။

                            ျမတ္မ်ိဳးျမင့္မာန္





အတၱဆန္မွဳလြန္ကဲေသာေလာကၾကီးအား ေမတၱာတရားလြမ္းျခံဳေစလုိေသာေစတနာျဖင့္ဖြဲ႕ဆုိပါသည္။

  မ်ိဳးျမန္မာ စာေစာင္တြင္ပါရွိျပီးျဖစ္ပါသည္။ ရန္ကုန္တြင္ေခတၱေရာက္ရွိစဥ္
  (၁၁.၁၀.၁၂)   ရက္ေန႕အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာတြင္ေဖာ္ျပပါသည္

Friday, March 22, 2013

ဟင္းငတ္သူ





                    

***  ေငြ႕ေငြ႕သက္လွမ္း    ထက္နမ္းရွဴရွဳိက္
       အေတြ႕လွဳိက္မွာ    ေဆြးမုိက္ပူေမာ
       လုိခ်င္ေဇာကပ္    ဆာလွအသိ
       ရင္အတိဖုိ    မင္မိခႏၶာ
       ေ၀ဒနာတစ္ရပ္    ေသခ်ာတြက္ေတာ့
       ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္    အိပ္မက္ျခင္း။

***  သတိေတြခ်က္    အတိေႏြရက္
       ထိေပြမွတ္ေရာ    ငပိရည္တစ္ခြက္
       ၾကည့္ေလခက္ေရာ    အငန္ေတာမွာ
       ေက်ာက္ကပ္ႏွလုံး    ေသြးတုိးဘာညာ
       ေရာဂါေတြျဖစ္မွာထက္
       ကုိယ့္လွ်ာဖ်ားတြက္    အရသာျမတ္
       ခဏလာရပ္ေစလုိသည္။

***  မေန႕ကလည္း    ဒါပါပဲေလ
       ဒီေန႕က်လည္း    ဒါပါပဲေလ
       မနက္ျဖန္ေကာ    ဘာနဲ႕ေဖ်ာမလဲ
       ဒါပဲေလလား    အေတြးၾကားမွာ
       ေျပးကစားရင္း    ကုိယ့္ခ်ဥ္ျခင္းတပ္
       ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္  ကုိ
       အိပ္္မက္ထဲဘဲ   ရွာေတာ့မယ္။


                                                      ေမာင္သီးသန္႕(ရန္ကင္း)

 လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေက်ာင္းဆရာေပါက္စ လူငယ္ဘ၀တြင္ ခဏတာခံစားခဲ့ရေသာ
 ဘ၀အေမာမ်ားေျပေစရန္အတြက္ ေရးစပ္ခဲ့ရာ ဘ၀တူသူငယ္ခ်င္းမ်ား အေမာေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့ေသာ
 ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။

Tuesday, March 19, 2013

ဘာလဲဆုိတာ သိျပီးသားပါတဲ့





ႏွဳတ္ခမ္းေလး     တြန္႕လုိက္တုိင္း
ဘာလဲဆုိတာ     သိျပီးသားပါတဲ့။
မင္းေျပာတဲ့စကား     ဒုိ႕ၾကားဖူးပါတယ္။

ပခုံးေလး     လွဳပ္လုိက္တုိင္း
ဘာလဲဆုိတာ     သိျပီးသားပါတဲ့။
မင္းညႊန္းဆုိစကား     ဒုိ႕ၾကားဖူးပါတယ္။

မ်က္စေလး     ပစ္လုိက္တိုင္း
ဘာလဲဆုိတာ     သိျပီးသားပါတဲ့။
မင္းေရးတဲ့ကဗ်ာေလး      ဒုိ႕ေတြးခဲ့ဖူးတယ္။

ဒီစကားေတြအၾကား
ဒုိ႕လြင့္ပါးဆဲ  .........................
ၾကည္ႏူးဆဲအခါ  ..............................
သူကအရင္    ဒုိ႕ရင္ခြင္ကုိ
ခြဲစဥ္ခဏ ထုိကာလက စျပီးေတာ့ေလ
အိပ္မရညစဥ္ ..........?
မင္းသိႏုိင္ခဲ့ရင္ေပါ့ေလ။

                                       မွဳိင္း(ဓာတု)

ထာ၀ရခြဲခြာခဲ့ေလေသာသူအား တမ္းတခဲ့ေလသူ၏ခံစားခ်က္(၃၁.၁၂.၁၂

အခ်စ္စ



         အခ်စ္စ 

ဂုတ္၀ဲတဲ့  ဆံေကသာနဲ႕
သြက္လက္တဲ့  မိန္းမပ်ိဳ
စင္ၾကယ္တဲ့  မင္းအလွနဲ႕
ယဥ္ျမတဲ့  ျပံဳးဟန္ရွင္
ရွဳံးရန္ပင္  ေတာ္ေလးပါးဆုိ
မင္းဆုိတဲ့  လွဘုရင္မ
ဘာနဲ႕မွ  ႏွဳိင္းႏုိင္ဘူးထင္။      ။

ရႊန္းလက္တဲ့  မ်က္၀န္းၾကည္
ထြန္းတည္တဲ့  မ်က္ႏွာလႊာ
ေအးျခင္းရဲ႕ ဂုဏ္ကုိေဆာင္
ရုိးစင္းတဲ့  မင္းေျခလွမ္း
လွမ္းလုိက္တုိင္း  လွ်ပ္ေရာင္လက္သည္ထင္ ။      ။

ကုိယ့္ရင္မွာ  တြယ္တာစ
အၾကင္နာ  တစ္စစတြယ္
ဘယ္လုိပင္  ပယ္ေသာ္လည္း
မျပယ္ေသာ  ပ်ိဳးေမတၱာမိုး
ရြာလုလု  ျပိဳမေယာင္ထင္။     ။

                                                    မွဳိင္း(ဓာတု)

Monday, March 18, 2013

တမ္းတျခင္း(၂)



တမ္းတျခင္း(၂)

ႏွင္းမွဳန္ရီ၀ါး    အရုဏ္နားမွာ
ေ၀းလြင့္ကြန္းခုိ    ျမကၽြန္းညိဳ၌
အတိတ္တြဲတူ    ေပ်ာ္ခဲ့သူကား
သတိတရ    လြမ္းျမျမမုိ႕
ခုကားေ၀းကြာ   တစ္နယ္ခြာလုိ႕
ခ်စ္သူနန္းရိပ္    ဆိတ္ျငိမ္တိတ္လည္း
အင္းလ်ားကန္ေဘာင္    ျမကၽြန္းေသာင္၀ယ္
ကုိယ္ေလ   တစ္ေယာက္တည္းလြမ္းေနတယ္။

ေနျခည္မြန္းတည့္    ဦးတည္လွည့္မွ
ေရွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္    အလြမ္းေရာက္လွ်က္
ရင္၌နာက်င္    သဲဘ၀င္ကား
ေနျခည္ပူလည္း    ဂရုမစုိက္
မွဳိင္ေတြလုိက္ႏွင့္    ..........
ရင္တြင္ပူလည္း    ႏွလုံးလွဳိက္လွဳိက္
သဲျမိဳက္ျမိဳက္ႏွင့္ ................
ကုိယ့္လြမ္း   ဘယ္ေတာ့ေျပပါ့မယ္။

ဆည္းဆာပု၀ါ    အလွေရာင္ျခည္
ပုဇြန္ဆီသုိ႕    ေနာက္ရပ္ကုိမွ
၀င္အံ့ေနမင္း    သူသက္ဆင္းဖုိ႕
မာန္ႏွင့္တင္းျဖိဳ    ေကာင္းကင္ညိဳသြား
ညလႊာသက္ဖုိ႕    အသင့္ဆုိေၾကာင့္
ခြဲခဲ့ညေန    ျမကၽြန္းေျမမွ
ေလးတြဲ႕ေျခလွမ္း    ကုိယ္ယုိင္ရမ္းလွ်က္
အားအင္ေပ်ာ့ႏုံး    အခ်စ္ဆုံးရယ္
တုိ႕မ်ား    ဘယ္ေတာ့ဆုံၾကမယ္။


                                                မွဳိင္း(ဓာတု)


၁၉၈၉ တြင္စပ္ဆုိခဲ့ျပီး  ၇.၁၂.၁၂ တြင္ အနည္းငယ္ျပင္ဆင္ ခံစားစပ္ဆုိသည္။

ဆယ္ေက်ာ္သက္ တကၠသုိလ္မွခ်စ္သူအား  ရင္၍ သတိရျခင္း မ်ားစြာျဖစ္ေပၚလာသျဖင္ ့ ၈.၈.၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးအခင္းမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းမ်ားပိတ္ထားစဥ္  ျပန္မဖြင့္မီ အမိရန္ကုန္တကၠသုိလ္ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္သို႕ ေခတၱေရာက္ရွိစဥ္   အလြမ္းေျပ ေရးစပ္ခဲ့ပါသည္။

ေက်ာင္းမ်ား ျပန္ဖြင့္ခ်ိန္တြင္ လည္း  ကၽြန္ေတာ္သည္တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕နယ္ရွိ မဖြံ႕ျဖိဳးေသးေသာအစြန္အဖ်ား
က်သည့္ ေက်းရြာေလးရွိကေလးငယ္မ်ား ပညာေရးအတြက္  အမိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သုိ႕
ျပန္လည္မေရာက္ရွိႏုိင္ေတာ့ျပီ။

ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္ဆုံႏုိင္ျခင္းမရွိသည္ကုိ သိရွိေသာ္လည္း  ရင္၌ တမ္းတမွဳမ်ားသည္ကား ..........?

ထုိ႕အျပင္ ေဟမႏၱ ေဆာင္းရာသီႏွင့္လည္း တုိက္ဆုိင္ေနျပန္သည္က တစ္ေၾကာင္း ...........
ယခ ုတတိယအရြယ္သုိ႕ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္သည့္ အထီးက်န္ကာလမ်ားတြင္ အမိတကၠသုိလ္သုိ႕
အလြမ္းေျပ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသျဖင့္လည္းေကာင္း ..................ဤကဗ်ာအားေဖာ္ျပမိပါသည္။

 ခ်စ္ဦးသူအား   ျပန္လည္သတိရမိသည့္ ကၽြန္ေတာ္ အျပစ္ရွိသည္ ဆုိလွ်င္လည္း
ရင့္က်က္မွဳမရွိေသးသူဟု ဆုိလွ်င္လည္း  ..............................အကၽြန္၀န္ခံရမည္သာ ။



တမ္းတျခင္း(၁)




                       

ေဒ၀ါမုိးျခိမ္း    လွ်ပ္ဆုိးပ်က္ထင္
ေလာကခြင္၌   ကဆုန္မုိးေျပး
ေရေဖြးေဖြးႏွင့္    စိန္ပန္းစံပယ္
ပြင့္ဟန္ရြယ္ရည္    ေနလုံးနီေပ်ာက္
တိမ္ေရာက္အာကာ    ေငြလွဳိင္းျဖာသည္
ကဗ်ာရွင့္ရင္ လြမ္းမိသည္။

လြမ္းမိရင္းသာ    လြမ္းေနပါလည္း
အလြမ္းသည္းတြင္   ထင္ရစ္ပုံလႊာ
တိတ္ကဗ်ာမ်ား    အလြမ္းေတြစု
အသဲႏုစဥ္    စြဲစိတ္ၾကင္နာ
တိတ္ကဗ်ာမ်ား    ျပန္မွန္တမ္းဆုိ
ခ်စ္သူကုိလည္း ..........................
လြမ္း.....လြမ္း........ လြမ္းမိပါသည္။

ကာရံမက်    ကဗ်ာအလွ ေမ
ကာရံမလွ    ကဗ်ာဘ၀ ေမ
ကာရံမရ    ကဗ်ာေမ့ ေမ
ခ်စ္သူ ေမရယ္....
ခုေနခါမွာ......
မုိးခ်ဳန္းသံတိတ္    အခ်စ္ဆိတ္၍
တိမ္လႊာလည္းေ၀း    ခ်စ္သူေျပးျပီထင္။

                                              မွဳိင္း(ဓာတု)     


၇.၁၁.၁၂  ၌ အြန္လုိင္းတြင္  တင္ျပသည္။

Sunday, March 17, 2013

အခ်စ္ဦး မုိ႕ အခ်စ္ရူး




 






ဆိတ္ျငိမ္သက္ရိပ္     ပန္းပြင့္ရက္ျမဴ
ထက္ၾကဴလန္းတင့္     လွမ္းလင့္လုိ႕ ျခဴ
မွန္းခ်စ္သူရယ္
စိတ္မွာရြယ္စူး      မခ်စ္ဖူးသမုိ႕
ယွဥ္တုျပိဳင္ဘက္     မယွဥ္တတ္ဘူး
အခ်စ္ဦးရယ္
ရင္ခုန္သံစ      မ်က္၀န္းမွဆုံ
လြမ္းရုံသက္သက္      မေျပာတတ္သူ
အုံ႕  ပုန္းသက္သက္      ဖြင့္ဟခက္သူ
အလွႏွမ      အိပ္မက္ညမူ
ဒီသူ႕ဘ၀
တဒဂၤေတာ့      ရူးခဲ့ျပီ။


                                        မွဳိင္း(ဓာတု)




အခ်စ္ဦးအား တန္ဖုိးထားသည့္  ျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္စပ္ဆုိသည္။

Saturday, March 16, 2013

ခ်စ္ပုံျပင္(၁) သုိ႕မဟုတ္ က်ားမာယာ


                                               


                   
&&&    ဘ၀ႏြမ္းပါလုိ႕
          အလွစခန္းမ၀င္ဘဲ
          ရင္မခုန္အခ်စ္မစမ္း
          ပညာလမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ ေမ
          ဘ၀လမ္းေတြေပၚက ပုရိသ
           ဥပကၡာျပဳခဲ့တယ္။

&&&    တစ္ေန႕တစ္လ တစ္ႏွစ္
          သူတစ္ေယာက္
          ေမ့ေနာက္  အရိပ္လုိပါ
          မၾကင္နာဆုိလဲ  သူမသိ
           ငူငူကေလး ၾကည့္လုိ႕ေနတတ္တယ္။

&&&    ဟယ္
          ဒါအခ်စ္ေလလား
          တြယ္တာရစ္ေႏွာင္ငင္ဖုိ႕
          အေၾကာင္းကဖန္လာ
          ေႏွာက္ယွက္သူ လူတစ္စု
          သူကူမွဳေၾကာင့္သာ...................????

&&&    အခ်စ္ကုိ   မရွာတဲ့ေမ
          အခ်စ္ကုိ  ေတြ႕ေလေပါ့
          အခ်စ္ဆုိတဲ့  ကမာၻၾကားမွာ
          အခ်စ္ေမ  ေပ်ာ္ေမြ႕လွ်က္
          အခ်စ္အိပ္မက္  ကန္႕လန္႕ကာ
          အေတြးေတြနဲ႕ေပ်ာ္ပါးရင္း........?

&&&    တစ္ႏွစ္ ၊ ႏွစ္ႏွစ္ ၊ သုံးႏွစ္
          ခ်စ္ျပီးရင္း ခ်စ္
          ခ်စ္ၾကီးရင့္ခဲ့
          ခ်ိန္ေတြ အေတာ္ၾကာ
          ေမ့ေမာင္ဟာ
           ျပန္လာပါ့မယ္  ကတိသြယ္ျပီး
           ႏွဳတ္ဆက္လက္ျပ  ခြဲခဲ့ၾကျပီ။

&&&    ဒီလုိနဲ႕ပဲ
          တစ္ႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ သုံးႏွစ္
           ေမာင္မလာခဲ့
           ေမွ်ာ္ရရက္ၾကာ .......... ေမ့ရင္မွာ...........???

&&&    ရက္စက္လြန္းတဲ့ေမာင္ရယ္
          အသက္ေလာက္ ခ်စ္ျပီးပါမွ
          ေမ့ခဲ့တာ ေသခ်ာသိတဲ့အခါ..........

&&&    လက္ေရ တြက္ေပရဲ႕
          ခက္ေလ မ်က္မေစြခဲံ့
          သက္ေၾကြမဲ့ေနတဲ့
         မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႕
         မိန္းကေလးရယ္.....
         ဒီမွ်ေတာင္ခ်စ္ေလသလား။


                                 မွဳိင္း(ဓာတု)


               အခ်စ္ၾကီးေသာ တုိင္းရင္းသူတစ္ဦး၏ အဆုံးစြန္ခံစားခဲ့ရသည့္ လက္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္တစ္ခုအား ခံစားစပ္ဆုိသည္။

    အြန္လုိင္းတြင္တင္ျပသည့္ေန႕(၂၉.၁၀.၁၂)

Friday, March 15, 2013

လမ္းမသိတဲ့ငွက္ အလြမ္းရွိတဲ့ငွက္



   
       
@@  လမ္းမသိ
        ႏြမ္းခ်ိတဲ့ရင္မွာဆုိ
        နမ္းမိ
        လႊမ္းထိတဲ့ တိမ္သလႅာပ်ိဳ
        ျမန္းအတိ
        လွမ္းမိေတာ့ကမာၻကညိဳ ။

@@  လြမ္း၏
        မွန္းၾကည့္ေတာ့ ဘယ္ဆီကုိ
        တမ္း၏
        ကမ္းမရွိတဲ့ ပင္လယ္အုိ
        စန္းအသိ
        ပန္းမရွိတဲ့ ကမာၻကကုိယ္။

                                မွဳိင္း(ဓာတု)


စြဲလမ္းသူသည္သာ    စြဲလမ္းျခင္း၏ေ၀ဒနာကုိ  ခံစားရပါသည္။
ေမ့ရက္ႏုိင္လြန္းသူကား    ထာ၀ရေမ့ေနဦးမည္သာ။ (၁၂.၁၀.၁၂)တြင္ အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာတြင္တင္ျပသည္။


Thursday, March 14, 2013

ႏွင္းခါးလြင့္၍ သရက္ပြင့္ေၾကြ



                 

&&&    ေႏြအကူး    ေလရူးေဆာ္သလားရယ္
           အေၾကြထူး    မုိးဦးပြင့္ေလးေတြက
           ရာသီေျပာင္း    ျဖစ္ေၾကာင္းကုိေဖာ္သလုိနဲ႕
           ႏွစ္ေဟာင္း  ခ်စ္ေၾကာင္းျပန္ေတြးရင္ျဖင့္
           ဒီခ်ိန္ဆုိ ဒုိ႕တကၠသီလာမွာ
           ႏွင္းခါးလြင့္၍  သရက္ပြင့္ေၾကြ။



&&&    ေႏြဦး   အခ်စ္ရူးတဲ့သူႏွစ္ေယာက္
           ၾကင္နာဦး   ခုန္ဖူးတဲ့ ရင္ႏွစ္စုံ
           ရင္ခြင္ဦး   မင္ဖူးတဲ့ အတြယ္တာ
           ေမဦး   ေခၽြခူးမလား  သဲျမညွာ
           ဒီခ်ိန္မွာ  ကုိယ္ဆုေတာင္းပါတယ္
           သရက္ပြင့္ေစ   ႏွင္းခါးမလာေလနဲ႕လုိ႕။

&&&    ကံၾကမၼာ   အဖန္တရာ ကုိယ္ ဆုေတာင္းေသာ္ျငား
           ဟုိးေတာင္က   ညိဳမေယာင္  မုိးပြင့္နဲ႕အတူ
           မာန္ရစ္ဆင္   ညိွဳးျမဴဆုိးေတြက
           အလွည့္ကုိ    ငွဲ႕မဆုိတမ္းတလင့္သလုိ
           ခုခ်ိန္မွာ   ကုိယ္ထင္ပါတယ္  ........................
           တကၠသီလာမွာေလ  ......................?
           ႏွင္းခါးလြင့္၍  သရက္ပြင့္ေၾကြ။


                                       မွဳိင္း(ဓာတု)




၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ဖြဲ႕ဆုိခဲ့ျပီး (၁၁.၁၀.၂၀၁၂) တြင္ တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕နယ္ စာေရးဆရာအသင္း   အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာ၌  ခံစားတင္ျပခဲ့သည္။




Wednesday, March 13, 2013

ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း သုိ႕ ေပးစာ


အဆုံး၌ လြယ္အိတ္ေလးသည္သာ ..........






       
             

***      လူရယ္သိစ    တုိ႕ဘ၀မွာ
           ေၾကာင္းက်ိဳးျဖစ္စဥ္    ေကာင္းသာထင္မွတ္
           ရင္မွာသုိက်စ္    မိတ္ေဆြစစ္သူ
           ျမဲတြယ္တြဲေဖး     လြယ္အိတ္ကေလးရယ္။

***      မူလယ္ထက္တန္း    ဒုိ႕ တက္လွမ္းစဥ္
           ေက်ာင္းစာဘာညာ     ထုိအရာတုိ႕
           ျပည့္က်ပ္လွစ္သုိ    ပခုံးပ်ိဳ၌
           ျငိမ့္ျငိမ့္လုိက္ပါ     ေဖာ္ကညာမလုိ
           လြယ္အိတ္အုိရယ္................ေလ......။

***      တကၠသီလာ     ျမကၽြန္းသာေရာက္
           ရည္းစားဘာညာ     ပ်ိဳကညာလည္း
           ဒုိ႕ လက္တြဲစဥ္      သူလွ်င္တုိ႕ေဘး
           အျမဲေဖးတြယ္    သူ႕အဖုိ႕မယ္
           စာေပကဗ်ာ     ဘာညာဆုိလဲ
           သူပါမွသာ     ဆြဲယူစပ္ေရး
           ခံစားေတြးတယ္     အေဖာ္လုိႏွယ္
           လြယ္အိတ္အုိရယ္.........ေလ။

***      ခ်စ္သူကမုန္း     ေ၀းကြာတုန္းလည္း
           ခ်စ္သူကခြဲ     ေ၀းခြာကြဲလည္း
           ဒုိ႕ နေဘးနားမွာ ...................
           ထာ၀ရ ေပ်ာ္  ဘ၀အေဖာ္
           လြယ္အိတ္အုိရယ္ေလ ။

***      ခါခါစပ္ဖူး    ကဗ်ာရူးငါ
           ခ်စ္သူျမကုိ     တင္စားဆုိခဲ့
           ႏွဳိင္းဆခြန္းဆုိ     တင္စားပုိခဲ့
           ဒုို႕ နေဘးနား      ဒုိ႕ အေတြးၾကားမွာ
           လြယ္အိတ္အုုိအသိ  ........ ေမ့ေနမိတယ္။

***      ဘ၀အေဖၚ     မွတ္ခဲ့တဲ့ငါ
           ခဏအေပ်ာ္     မွတ္ခဲ့တဲ့နင္
           ထီးက်န္ကမာၻ     ေတြးဖန္လာရ
           အဆုံးမေတာ့     ငါ့နေဘးမွာ
           လြယ္အိတ္အုိေလးသည္သာ ........................???

                                                          မွဳိင္း(ဓာတု)


    ၁၉၉၁ တြင္ခံစားစပ္ဆုိခဲ့သည္။

ဂိမ္မာန်နိမိတ် ဗန်ဒါရိပ်ဝေဒနာ

  နွေအကူး ‌ကြွေပေဦးတော့ ဗန်ဒါရေ။ မင်းအလှည့် ပြီးပြန်တော့ ကျွန်းရယ် မဟော်ဂနီရယ် ရောက်လာအုံးမယ်‌လေ ။ ရွက်ဝါကြွေ ရွက်သစ်ဦး ‌ အပျော်ဦးတာက ဗန်ဒါလ...