တမ္းတျခင္း(၂)
ႏွင္းမွဳန္ရီ၀ါး အရုဏ္နားမွာ
ေ၀းလြင့္ကြန္းခုိ ျမကၽြန္းညိဳ၌
အတိတ္တြဲတူ ေပ်ာ္ခဲ့သူကား
သတိတရ လြမ္းျမျမမုိ႕
ခုကားေ၀းကြာ တစ္နယ္ခြာလုိ႕
ခ်စ္သူနန္းရိပ္ ဆိတ္ျငိမ္တိတ္လည္း
အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ ျမကၽြန္းေသာင္၀ယ္
ကုိယ္ေလ တစ္ေယာက္တည္းလြမ္းေနတယ္။
ေနျခည္မြန္းတည့္ ဦးတည္လွည့္မွ
ေရွ႕ေနာက္ေတာင္ေျမာက္ အလြမ္းေရာက္လွ်က္
ရင္၌နာက်င္ သဲဘ၀င္ကား
ေနျခည္ပူလည္း ဂရုမစုိက္
မွဳိင္ေတြလုိက္ႏွင့္ ..........
ရင္တြင္ပူလည္း ႏွလုံးလွဳိက္လွဳိက္
သဲျမိဳက္ျမိဳက္ႏွင့္ ................
ကုိယ့္လြမ္း ဘယ္ေတာ့ေျပပါ့မယ္။
ဆည္းဆာပု၀ါ အလွေရာင္ျခည္
ပုဇြန္ဆီသုိ႕ ေနာက္ရပ္ကုိမွ
၀င္အံ့ေနမင္း သူသက္ဆင္းဖုိ႕
မာန္ႏွင့္တင္းျဖိဳ ေကာင္းကင္ညိဳသြား
ညလႊာသက္ဖုိ႕ အသင့္ဆုိေၾကာင့္
ခြဲခဲ့ညေန ျမကၽြန္းေျမမွ
ေလးတြဲ႕ေျခလွမ္း ကုိယ္ယုိင္ရမ္းလွ်က္
အားအင္ေပ်ာ့ႏုံး အခ်စ္ဆုံးရယ္
တုိ႕မ်ား ဘယ္ေတာ့ဆုံၾကမယ္။
မွဳိင္း(ဓာတု)
၁၉၈၉ တြင္စပ္ဆုိခဲ့ျပီး ၇.၁၂.၁၂ တြင္ အနည္းငယ္ျပင္ဆင္ ခံစားစပ္ဆုိသည္။
ဆယ္ေက်ာ္သက္ တကၠသုိလ္မွခ်စ္သူအား ရင္၍ သတိရျခင္း မ်ားစြာျဖစ္ေပၚလာသျဖင္ ့ ၈.၈.၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးအခင္းမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းမ်ားပိတ္ထားစဥ္ ျပန္မဖြင့္မီ အမိရန္ကုန္တကၠသုိလ္ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္သို႕ ေခတၱေရာက္ရွိစဥ္ အလြမ္းေျပ ေရးစပ္ခဲ့ပါသည္။
ေက်ာင္းမ်ား ျပန္ဖြင့္ခ်ိန္တြင္ လည္း ကၽြန္ေတာ္သည္တာခ်ီလိတ္ျမိဳ႕နယ္ရွိ မဖြံ႕ျဖိဳးေသးေသာအစြန္အဖ်ား
က်သည့္ ေက်းရြာေလးရွိကေလးငယ္မ်ား ပညာေရးအတြက္ အမိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သုိ႕
ျပန္လည္မေရာက္ရွိႏုိင္ေတာ့ျပီ။
ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္ဆုံႏုိင္ျခင္းမရွိသည္ကုိ သိရွိေသာ္လည္း ရင္၌ တမ္းတမွဳမ်ားသည္ကား ..........?
ထုိ႕အျပင္ ေဟမႏၱ ေဆာင္းရာသီႏွင့္လည္း တုိက္ဆုိင္ေနျပန္သည္က တစ္ေၾကာင္း ...........
ယခ ုတတိယအရြယ္သုိ႕ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္သည့္ အထီးက်န္ကာလမ်ားတြင္ အမိတကၠသုိလ္သုိ႕
အလြမ္းေျပ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသျဖင့္လည္းေကာင္း ..................ဤကဗ်ာအားေဖာ္ျပမိပါသည္။
ခ်စ္ဦးသူအား ျပန္လည္သတိရမိသည့္ ကၽြန္ေတာ္ အျပစ္ရွိသည္ ဆုိလွ်င္လည္း
ရင့္က်က္မွဳမရွိေသးသူဟု ဆုိလွ်င္လည္း ..............................အကၽြန္၀န္ခံရမည္သာ ။
No comments:
Post a Comment